Walang Sugat Essay

Walang Sugat ni Severino Reyes

Unang Yugto

Tagpo 1.a: Sa loob ng isang bahay

*kantas*

Julia: Iligpit na ninyo ang mga bastidor at kayo’y umalis na.

Tagpo 2.a

Teňong: Julia, patingin nga ng binuburdahan mo

Julia: *ilalayo ang panyo kay Teňong. Pipilitin ni Teňong na makita ang panyo pero pilit itong inilalayo ni Julia* Huwag na, Teňong. Huwag mo munang tingnan, masama ang pagkakakayari. Saka na lang, kapag maganda na. Sa ibang araw, ipapakita ko sa iyo.

Teňong: Posible ba na ang mga daliring ito, na hagod kandila, na parang nilalik na maputing garing, ay may yayariin na hindi maganda? Hala na, titingan ko lamang saglit…

Julia: Wag mo na akong tuyain, pangit nga ang mga daliri ko!

Teňong: Ay! (

Julia: Anong lalim ng buntong-hininga. Lalo ko pang pagagalitin…

Teňong: Julia, Julia ko… Hindi na ko nagagalit, patawarin mo ako…

Julia: Masakit sa akin, magalit ka at hindi, laging bagay!

Teňong: Lumalaganap sa dibdib ko ang masaganang tuwa, na ito ay nakita ko na minarapat mong ilimbag sa panyong ito ang pangalan ko!

Julia: Hindi ah! Nagkakamali ka… Hindi para sa iyo ang panyong iyan.

Teňong: Kasinungalingan! At kanino namang pangalan ito… A, Antonio, N, Narciso at F, ay Flores!

Julia: Hindi mo pangalan iyan. A-, sa amang iyan! Iya’y iaalay ko sa kaniya ngayong kaarawan ng Pasko.

Teňong: Hindi pala akin ah! Kung sa amang o sa demonyo ma’y bakit ang letra’y A, N at F?

Julia: Oo nga, ah, eh, pagka’t ang A ay amang, ang N ay natin, at ang F ay frayle. Amang natin frayle.

Teňong: Amang natin frayle? Niloloko mo ba ko? Laking kaalipustahan! Huwag mo kong aglahiin tungkol sa mga taong iya’t madaling magpapanting ang tainga ko!

Julia (to self): Aba, at nakaganti na ako!

Teňong: Julia, magsabi ka nga ng totoo! Para sa Kura nga ba? Kapag di ko sinilaban ay sinungaling ako…

*kantas*

Tagpo 3.a

Juana: Julia,