Pananaliksik Essay

Kabanata 2
KAUGNAY NA PAG – AARAL AT PAGSUSURI NG MGA PANITIKAN
Kamakailan lang, umugong na naman ang usapin tungkol sa parusang kamatayan, pagkatapos sumambulat sa balita ang sunod-sunod na paggwa ng karumal-dumal na krimen.
Panahon ng Kastila (1521-1898) Ilan sa paraan ng parusang kamatayan na ginamit ng mga Kastila ay pagsunog, pagpugot ng ulo, paglunod, garote, pagbitay, pagbaril, pagsaksak at iba pa. Sa Codigo Penal ng 1848, ipinataw ang sentensyang kamatayan sa mga Pilipinong tutol sa pamamahala ng mga Kastila.
Panahon ng Amerikano (1989-1934) Ginamit ang parusang bitay sa kampanyang “pacification” ng mga Amerikano at upang supilin ang mithiing pagsasarili ng mga
Pilipino. Ipinasa ang Sedition Law, Brigandage Act, Reconcentration Act at Flag Law upang pagtibayin ang marahas na parusa, kabilang na ang death penalty, sa mga makabayang Pilipino.Nang rebisahin ang Codigo Penal noong 1932, idinagdag sa lista ng capital offense (mga krimeng mapaparusahan ng bitay) ang treason, parisidyo, pamimirata, kidnapping, murder, panggagahasa at robbery with homicide.
Japanese Occupation (1941-1945) Walang nakatalang nabitay sa panahong ito dahil laganap naman ang extrajudicial na pagpatay.
Pagkatapos ng Ikalawang Digma Idinagdag ang espionage sa mga krimeng may parusang bitay. Sa ilalim ng Anti- Subversion Law, ang mga lider Komunista ay papatawan ng parusang kamatayan.
Presidente Marcos (1965-1986) Nadagdagan at naging 24 ang mga krimeng may parusang kamatayan, kabilang na ang subersyon, arson, hijacking, illegal fishing, cattle rustling, unlawful possession of firearms, atbp.“Deterrence” ang naging opisyal na kadahilanan sa pagpataw ng death penalty. Ito rin ang gagawing batayan sa pagpataw ng Batas Militar noong 1972.
Presidente Corazon Aquino (1986-1992) Sa ilalim ng 1987 Saligang Batas,